TUĞBA FİLİK


GÜVEN SARSINTISI

Bir insan aynı yerden kaç kere kırılır?


Bir insan aynı yerden kaç kere kırılır?

Kaç kere içine susar, yutar hem de avazı çıktığı kadar bağırmak isterken?

Kaç kere eyvah çeker ama olsun buna da eyvallah der?

Hayat bu, yarım kalacak aşikar

Öleceğiz elbet bir gün

Öleceğimizi bile bile neden hala bazı şeyleri ısrarla görmezden geliriz?

?Kalp kırmak Kabe´yi yıkmak gibidir´ diyen Peygamber´in sözü hiç mi bir şey ifade etmez? Cenneti garantiledik de tasamız mı yok? Nereden geliyor bu cesaret!  Zilzal suresi 7 ve 8. ayetlerde  ?Kim zerre miktarı hayır yapmışsa onu (karşılığını) görür. Kim de zerre miktarı şer işlemişse onu (karşılığını) görür.? buyuruyor yüce Yaradan.

Kalp kıran insan bu günahının karşılığını bulmaz mı sanır, sanırsa da çok yanılır!

Ah var! Ahiret var, içten kırılan bir kalbin feryadı var.

Dil yarası? Ne kadar da acıdır!

Hele ki ağızdan çıkanları kulak değil de kalp duyduysa eğer?

Vakitsiz nar olur, içine işler dert olur, ağlarsın sessizce.

Anlatamazsın seni anlamayana halini?

Acı çekersin, susar sabredersin. Zaman dersin, zaman en iyi ilaçtır. Bırakırsın akışına ama bu ilacın yan etkilerinin olduğunu sonradan anlarsın. Çünkü bazı kötü anılar vardır ki sen ne kadar unutmak istesen de bir türlü beceremezsin. Evet, geçmişe takılıp kalmak bugünü mahveder ama öyle yaşanmışlıklar vardır ki yaşadığın anı sorgulatır sana. Düşünür durursun. Zor olduğunu bilirsin ama alışırsın, anlamazsın ama katlanırsın, inanırsın ama emin olamazsın, sonra da tüm bunların ortasında debelenir durursun?

Zamanında söyleyemediğin kırgınlıklar, kusamadığın öfken, neyse diyip bastırdığın duygular gün olur patlamaya hazır bir bomba gibi çıkar karşına.

Hazmedemezsin!

Ne kadar uğraşsan da nafile yine de hazmedemezsin!

Dilinde dolanır durur bir kelime, keşke?

Keşke böyle olmasaydı ama oldu. Değiştiremezsin artık, yaşanmış bir kere.

Var mı telafisi?

Var mı yaşananların izini silecek, gönlümüzü tatmin edecek bir cümle, bir fiil? Yok!

Yaşanılanlar öyle bir güven sarsıntısı oluşturur ki hevesin kırılır, ruhun yorulur

Mecalin kalmaz artık

Ne olanları değiştirmeye ne de bir daha aynı heyecanla sevmeye?

Hayatına dahil olanların kalbinde, zihninde bıraktığın iz kadardır insanlığın.

Seni ?rağmen´lerle seven insanın duyguları, hassasiyetleri bir önem taşımıyorsa ki şayet bırak herkes yerinde yol alsın.

Ya siyahı seç ya da beyazı! Gride muallakta kalmasın!